Şu aralar Yunanlıları yermek çok popüler. İçine girdikleri ekonomik durum sebebi ile Avrupa’nın bir çok ülkesi tarafından acımasızca eleştiriliyorlar. Özellikle bir çok Alman, Yunanlıların tembel olduğunu düşünüyor, gerekçe olarak haftalık çalışma saatlerinin az olmasını ve erken emekli olmalarını gösteriyorlar.

Ben genellemelere karşıyımdır aslında. Bu tip yorumları bütün bir millete atfetmek pek anlamlı değil diye düşünürüm. Ben bu iddiaların doğruluğunu tartışmayacağım aslında. Konu ilgili olsa da biraz farklı…

Bu bayramda tüm aile Yunanistan’a keyifli bir gezi yaptık. Muhteşem taze ve lezzetli deniz ürünleri başta olmak üzere çok güzel yemekler yedik. Her yerde, her zaman misafirperverlikle karşılaştık. Ödediğimiz rakamlar Türkiye ile karşılaştırıldığında ucuzdu. Kavala’da bir akşam 4 kişi (2’si çocuk ama küçük değil, 10 yaş civarı) balık yedik, toplam 50 euro hesap verdik.

Burada en çok ilgilimi çeken konulardan biri balık, yemek ve salataların tazeliği idi. Ayrıca lokantacıların beğendiğinizi öğrendikerinde gözlerindeki mutluluk ve gurur kayda değerdi, uzun zamandır böyle bir his gözlemlememiştim hiç bir yerde…

Önceden işlenmiş yemeklerin zararlarının veya azalmış faydalarının sıkça konuşulduğu bu günlerde Kavala’da elle birer birer kesilmiş patates tava yedik.

En son ne zaman bir lokantada böyle bir manzara ile karşılaştınız? Büyük bir şehirde, önceden seri üretim hazırlanıp dondurulmuş patates kızartmasından başka bir şey gördüğünüz oldu mu? Ben açıkçası Türkiye’de en son ne zaman yediğimi hatırlayamıyorum. Bu gelenek ve lezzetleri kaybetmemek lazım. Çünkü tadı bambaşka ..

O halde sormak lazım konu lokanta yemeği iken kim tembel diye?